Eenzaamheid
Eenzaamheid is een actueel thema in de huidige maatschappij. Veel mensen voelen zich weleens eenzaam en beleven dit op hun eigen manier. Iemand voelt zich bijvoorbeeld niet verbonden met anderen of heeft minder contacten dan hij/zij zou willen. Daarnaast kan eenzaamheid verschillende emoties en gevoelens teweegbrengen bij mensen.
Uit de cliëntervaringsonderzoeken van SEIN Lang Verblijf blijkt dat de helft van de bewoners zich soms eenzaam voelt. Om deze eenzaamheid nader in kaart te brengen, hebben wij voor dit kwaliteitsbeeld bewoners en medewerkers gevraagd of en hoe zij eenzaamheid ervaren en herkennen via een enquête.
Veel bewoners ervaren een gebrek aan gezelschap tijdens activiteiten, wat leidt tot gevoelens van eenzaamheid, vooral na het werk, in de avond- en weekenduren, of na een epileptische aanval. Eenzaamheid uit zich vaak in piekeren, onzekerheid, verdriet, onrust en prikkelbaarheid. Medewerkers bevestigen dit patroon en merken op dat sommige bewoners uitgebreid over hun eenzaamheid kunnen praten, terwijl anderen non-verbale signalen gebruiken, zoals huilen of fysiek contact zoeken. Bovendien kan eenzaamheid tot uiting komen in verminderde eetlust of verstoorde slaappatronen. Hoewel bewoners snel toenadering zoeken tot de begeleiding, ervaren ze moeilijkheden bij het leggen van andere vormen van contact.
Het is erg belangrijk aandacht te besteden aan eenzaamheid, vooral binnen de doelgroep waar de meeste mensen niet over een groot sociaal netwerk beschikken en te maken hebben met de gevolgen van hun beperking(en). Het kan lastig zijn om nieuwe contacten te leggen wanneer iemand zich schaamt voor epilepsie, moeite heeft met het lezen van sociale signalen vanwege autisme, of als communicatie een obstakel vormt.
